15 Listopada 1945 Roku Pod Dyrekcją Lucjana Kulbackiego, Rozpoczęło Działalność Państwowe Gimnazjum Miernicze.
1948 Rok
Z braku własnego pomieszczenia (od 1945r), szkoła „siedziała na kufrach i walizkach”. Pierwszą jej siedzibą był lokal przy ul. Sienkiewicza 60, a kolejne to: Piotrkowska 114, Wólczańska 23 (przy ul. Zielonej 15), Zamenhoffa 10, Jerzego 22, Wróblewskiego 38. Dzięki staraniom prof. Józefa Szumskiego (radny MRN) Szkoła otrzymała stałą lokalizację przy ul. Skrzydlatej 15, której okolice zawsze były terenem ćwiczeń mierniczych. Zawiłe są także dzieje nazwy Szkoły. Od 1948 r. funkcjonowało Państwowe Gimnazjum i Liceum Miernicze.
28 września
28 Września
Kompletowanie klasy trwało cały rok. Jedni przychodzili, inni odchodzili. W rezultacie klasa liczyła 25 osób. Ze względu na brak pełnej obsady nauczycieli, uczniowie mieli początkowo 3 godziny lekcyjne dziennie. Ilość ta w miarę upływu czasu zwiększyła się do 6. Wykładano wówczas następujące przedmioty: algebrę; arytmetykę; botanikę rolniczą; chemię rolniczą; ćwiczenia instrumentalne; encyklopedię melioracji; encyklopedię rolną; fizykę; geografię; geometrię; geometrię wykreślną; gleboznawstwo; historię; język angielski; język polski; kreślenie, malowanie i opisywanie planów; matematykę; miernictwo; pismo techniczne; prawoznawstwo; regulacje rolne; religię; rysunek odręczny; zagadnienia społeczno-gospodarcze.
11 Listopada
W 1950 r. pojawiła się oficjalna nazwa Państwowe Technikum Geodezyjne, a następnie: Technikum Geodezyjne Głównego Urzędu Pomiarowego Kraju, Technikum Geodezyjne Centralnego Urzędu Geodezji i Kartografii, Technikum Geodezyjne Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii, by wreszcie przyjąć prostą formę-Technikum Geodezyjne (1958 r.). szkoła umożliwiała także zdobywanie kwalifikacji zawodowych osobom, które z różnych powodów nie mogły kształcić się w trybie dziennym. I tak w 1957 r. otwarto 2,5-letnie Technikum Wieczorowe dla Pracujących (41 absolwentów). Na wniosek SGP zorganizowano w latach 1966-69 Geodezyjne Technikum Wieczorowe dla Pracujących.
1951r. 8 Marca
Wśród pierwszych wykładowców naszej Szkoły znajdujemy: Eugeniusza Berezowskiego (miernictwo) Zygmunta Jarosa (przysposobienie wojskowe) Leona Kuźnickiego (kreślenie) Jana Schwartza (higiena) Sylwestra Tomaszewskiego (religia). Nauka w Państwowym Gimnazjum Mierniczym trwała 3 lata. Jej kontynuacją było kształcenie w 2-letnim Liceum Mierniczym. Jeszcze wcześniej istniały Państwowe Kursy Miernicze. Jednym z ich absolwentów był Jerzy Stawski.
1968r. 28 Września
Od września roku 1968 został otwarty nowy kierunek: drogi i mosty kołowe. Stąd wywodziła się nazwa Technikum Drogowo – Geodezyjne.
1972r. 4 Września
W 1972 r. rozpoczął naukę pierwszy rocznik PSZ o kierunku: geodezja. Jego ostatni absolwenci ukończyli Szkołę w 1979 roku.
1980r. 19 Września
W latach 1980-1986 obowiązującym kierunkiem kształcenia PSZ byłą melioracja. Od 1992 roku do 1995 powrócił kierunek geodezji. Aktualnym profilem PSZ jest budowa dróg i mostów kołowych.
1981r. 5 Września
W miarę przybywania specjalności konieczna okazała się zmiana nazwy Szkoły. Toteż od września 1981 roku przyjęto nazwę Zespół Szkół Budowlano – Geodezyjnych.
1995r. 2 Kwietnia
W 1984 roku otwarto następny kierunek kształcenia w 5-letnim Technikum – melioracje. Od 1995 roku szkoła rozszerzyła swoją działalność dydaktyczną o nowy typ szkoły: Liceum Techniczne (profil kształtowanie środowiska).
2002r. 18 Listopada
W 2002 w związku z reformą oświaty szkoła zmieniła nazwę na Zespół Szkół Ponadgimanzjalnych nr 13. W szkole zostało utworzone liceum profilowane o profilach zarządzanie informacją i kształtowanie środowiska.
2005r. 17 Stycznia
17 stycznia 2005 roku szkole zostało nadane imię „Sybiraków”
2014r.-2023r.
1 września 2014r. szkoła zmieniła nazwę na Zespół Szkół Geodezyjno – Technicznych im. Sybiraków w Łodzi przy ul. Skrzydlatej 15 (Uchwała Nr XC/1864/14 Rady Miejskiej w Łodzi)